بهیموث؛ شیطانی که مسکو را زیر و رو کرد!

اگه از طرفدارهای میخائیل بولکاگف باشید، بهیموث شما رو یاد داستان مرشد و مارگاریتا می‌ندازه. یه گربه سیاه و شیطانی که اصلا شباهتی به گربه‌های دیگه نداره! اما تا حالا فکر کردین این واژه اصلا از کجا اومده؟!

بهیموث رو اولین بار توی یکی از کتب کهن یعنی «کتاب ایوب» دیدن؛ این یک کتاب از نوشته‌های مقدس مسیحیان و یهودیانه. توی این کتاب بهیموث یکی از اولین مخلوقات خداست. در کتاب ایوب از جثه غول‌پیکر بهیموث صحبت شده و اون رو یکی از هیولاهای آغاز خلقت در کنار لویاتان می‌دونن. این موجود عظیم‌الجثه قدرتی داره که جز خدا کسی جلودارش نیست!

تا حالا به این موضوع فکر کردین که اسم شخصیت‌های مهم تو کتاب‌ها ساده انتخاب نمی‌شه؟! نویسنده‌های بزرگ برای انتخاب اسامی شخصیت‌ها کلی زمان می‌ذارن و اطلاعات جمع‌آوری می‌کنن تا با انتخاب یک اسم بتونن نشانه‌ها و سرنخ‌هایی رو توی کتاب‌هاشون قرار بدن. «بهیموث» یکی از همین نام‌هاست که سرنخی از قدرت‌های عجیب این گربه بزرگ رو به ما می‌ده. دیگه چه شخصیتی رو می‌شناسید که اسم عجیبی داشته باشه و نویسنده اون رو با هدف خاصی به کار برده باشه؟!

ریشه‌های عبری این واژه هم به معنای یک موجود غول‌پیکر و قدرتمنده؛ به همین دلیل هم در حال حاضر بهیموث رو به معنای هرچیزی که نمادی از قدرت و نیرومندی باشه به کار می‌برن. توصیف بهیموث در کتاب ایوب به این شکله که اون رو یک موجود گیاه‌خوار می‌دونه که در کنار رودخانه ها زندگی می‌کنه و عضلات بسیار قوی مثل فولاد داره؛ این توصیف‌ها باعث شدن برخی این موجود افسانه‌ای رو «اسب آبی» یا «کرگدن» بدونن.

بریم سراغ بهیموث مرشد و مارگاریتا؛ این گربه شیطانی و بزرگ جثه احتمالا به خاطر بزرگ بودن و شمایه‌های انسانی‌ش این نام رو از آن خودش کرده. بهیموث بولکاگف از به چالش کشیدن مردم لذت می‌بره و کارهای شیطانی انجام می‌ده. اون می‌تونه روی دو پاهاش راه بره و حتی به شکل انسان دربیاد! بهیموث یکی از همراهان «ولند» یا همان شیطان در رمان مرشد و مارگاریتاست که عادت داره اندیشه‌ها و آداب و رسوم فلسفی رو با طنزهای گستاخانه ترکیب کنه.

باقی ماجرای این گربه متفاوت رو تو کتاب مرشد و مارگاریتا نوشته میخائیل بولکاگف دنبال کنید و اگه کتاب رو خوندین بهمون بگید کجاش رو بیشتر از همه دوست داشتین؟!