کتاب مرگ و زندگی (جان اشتاین بک)

«مرگ و زندگی» منتخبی است از ادبیات پراکنده جان اشتاین بک در قالب یک مجموعه داستان. به مانند سایر شاهکارهای اشتاین بک مفاهیم به کار برده شده در این داستان‌ها برای مخاطب ملموس و درد آشناست. در «مولی مورگان» به عنوان شاخص‌ترین داستان این کتاب، نویسنده به جای مقدمه‌چینی برای فرار از دنیای پر از ستم و نابرابری، مخاطبین را به رویارویی با واقعیت دعوت می‌کند. در بخشی از این داستان می‌خوانیم: «یک بار پدر رفت و دیگر برنگشت. هیچ وقت پول نمی‌فرستاد و کاغذ هم نمی‌نوشت اما این بار دیگر حسابی غیبش زد. تا دو سال منتظر شدند بعد مادرشان گفت او باید مرده باشه. بچه‌ها از این فکر لرزیدند، اما باور نکردند. چون آدمی به خوبی و زیبایی پدرشان نمی‌شد که بمیرد. لابد در گوشه‌ای از دنیا سرگرم ماجرایی تازه بود. لابد مشکلاتی بود که نمی‌توانست به خانه برگردد. روزی که آن دلیل‌ها از میان می‌رفت او می‌آمد. روزی با سوغات‌های بهتر و قصه‌های خوب‌تر از همیشه بازمی‌گشت. اما مادرشان می‌گفت لابد تصادفی شده. لابد مرده. مادرشان حواس‌پرت بود. آگهی‌های کار را می‌خواند که بتواند خرج خانه را تهیه کند. پسرها گل‌های کاغذی می‌ساختند و با خجالت می‌فروختند…»