ژامه‌وو | پوشاک الیاف طبیعی
نویسنده: مرضیه زارع 
مد پایدار یا Sustainable Fashion یکی از جنبش‌های اخیر در دنیای مد هست که تلاش می‌کنه صنعت مد به سمت روش‌های سازگار با محیط زیست و عدالت اجتماعی حرکت کنه.
مد پایدار در مقابل مد مقطعی یا Fast Fashion قرار می‌گیره و به جای ترغیب مردم به خرید بیشتر لباس از برندها و فروشگاه‌ها، پیشنهاد می‌کنه از لباس‌هایی که بادوام‌تر هستن و کیفیت بالاتری دارن استفاده کنید.
حالا شاید بپرسید اصلا چرا مد پایدار مهمه؟!
صنعت مد، بعد از صنعت نفت، دومین صنعت آلوده‌کننده محیط زیسته! تولید پوشاک منابع زیادی مصرف می‌کنه و مواد شیمیایی و مواد غیر قابل بازیافت رو در طبیعت رها می‌کنه. زباله‌های دنیای مد هر سال بیشتر از سال گذشته طبیعت و آب‌ها رو آلوده می‌کنن.
مد پایدار 7 تا اصل اساسی داره:
- تقاضا و تولید سفارشی
- سبز و پاک
- کیفیت بالا و طراحی بدون محدودیت زمان
- عادلانه و اخلاقی
- تعمیر، طراحی مجدد و بازیافت
- اجاره، قرض و مبادله
- دست دوم و با ارزش
برای اینکه این 7 اصل رعایت بشن لازمه هم تولید کننده و هم مصرف کننده اونها رو رعایت کنه. برندهای تولیدی لباس باید متناسب با تقاضا، لباس‌ها رو به صورت شخصی و سازگار با محیط زیست طراحی کنن؛ خریدار هم می‌تونه لباس‌های دست دوم بخره یا اگه لباسی رو نخواست اجاره بده یا مبادله کنه.
توی ایران مفهوم مد پایدار خیلی جدیده و برندهایی که خودشون رو سازگار با این جنبش معرفی کردن، شاید فقط به بخش استفاده از پارچه‌های سازگار با محیط زیست توجه کرده باشن. اما برای پیاده کردن مد پایدار، باید 7 اصل اون تا حد ممکن اجرا بشن.
برای اینکه ببینید کدوم برندها واقعا حامی مد پایدار هستن، می‌تونید به سایتی که برای این موضوع طراحی شده سر بزنید و اسم برند رو چک کنید. سایت سازمان The green carpet challenge:
www.rankabrand.org
توی این سایت برندها از A تا E دسته‌بندی میشن و هر چی امتیازشون به A نزدیک‌تر باشه، اوضاع بهتری دارن. جالبه بدونید برندهای معروف شنل و دیور ضعیف‌ترین عملکرد رو داشتن و امتیاز E گرفتن. برندهای لوی (Levi’s)، اورلین (Everlane) و… در جایگاه A قرار دارن.
بچه که بودیم وقتی مامان‌ها یه لباس جدید می‌خریدن، عمر اون لباس حالا حالاها تموم نمی‌شد! اول بچه‌های بزرگ‌تر می‌پوشیدن، بعد به بچه‌های کوچیک‌تر می‌رسید و دست آخر هم تبدیل میشد به دستگیره آشپزخونه یا دستمال‌های تمیزکاری خونه! مد پایدار دقیقا دنبال برگردوندن همین مفهومه و می‌خواد عمر لباس‌هایی که استفاده می‌کنیم به چند ماه محدود نشه تا طبیعت و محیط زیست تبدیل به زباله‌دانی پارچه‌های غیر قابل بازیافت نشن.
حتی بعضی از برندها مثل اچ اند ام (H&M) دست به یه کار جالب زده. این برند از مشتریان و کسانی که محصولاتش رو استفاده می‌کنند خواسته اگر محصولی از این برند (یا حتی برندهای دیگه) دارند و دیگه ازشون استفاده نمی‌کنند رو به فروشگاه‌های زنجیره‌ای اچ اند ام ببرند تا بدون دریافت هزینه، اونها رو بازیافت کنه.
به نظرتون چقدر این تصمیم می‌تونه شما رو ترغیب کنه تا لباس‌های قدیمی‌تون رو برای همچین جاهایی ببرید؟ بین ما ایرانی‌ها همچین تصمیمی شاید عجیب باشه چون ما معمولا خودمون تصمیم به بازیافت لباس‌هاشون می‌گیریم. ولی برای جوامع خارجی شاید همچین اتفاقی مهم و مفید باشه.
شما وقتی لباسی رو می‌خرید چقدر ازش استفاده می‌کنید؟! آیا طرفدار مد پایدار هستید یا مد مقطعی؟ تجربه استفاده از لباس‌های الیاف طبیعی رو هم داشتید که بعد از مدت‌ها اون رو به چیز دیگری تبدیل کرده باشید؟ از نظر ما لباس‌های الیاف طبیعی حتی اینجا هم بسیار کارامدتر هستند چون حتی تبدیل شدنشون به دستمال هم می‌تونه از یه دستمالی که با پارچه‌های پلاستیکی درست شدند بهتر باشه! 🙂 نظرتون چیه؟
آیا برند ایرانی حامی جنبش مد پایدار می‌شناسید؟! برامون بنویسید.
